Vakantie

23 mei 2015

Deze maand geen blog.
Het is vakantie. Dat is een recht, destijds afgedwongen door de vakbonden. Dus alleen al uit solidariteit met de vakbeweging, moet je wel gaan, zin of geen zin.

Een vrolijke ontmoeting op een zonnige Provençaalse markt.

Ik heb wel zin.
Ik heb twee opties: nieuwe bestemmingen ontdekken of terugkeren naar oude, dierbare plekken. Ik kies voor het laatste: de Mont Ventoux en het gebied waarover hij ongenaakbaar heerst. Het boek en de film maken hem actueler dan ooit.

De zon, het licht, de weerbarstige bergen, de zinderende vlaktes volgepropt met eindeloze wijngaarden, de droge kerktorens met hun open campaniles, de lavendel die aarzelend paars kleurt, de dommelende dorpen, die eens in de week wakker worden geschud door de herrie van marktkooplieden.
Ik kijk rond en geniet. Ja, alles is zoals het was.

Zal zij er ook weer zijn? Jawel, ze is er weer, stralend als altijd. Ik zie haar terug, op de markt, het kapsel anders dan voorheen, maar nog steeds met diezelfde brede aanstekelijke lach.

Samen gaan we op de foto, net als weleer.

vakantie2015

Jawel, ze herkent me nog.

Een diabeet op vakantie

14 juli 2011

Vakantie is een recht dat ooit door vakbonden werd ontfutseld aan hardvochtige bazen, die hun arbeiders het liefst dag en nacht wilden laten werken. Het is dus een dure plicht om van dat recht gebruik te maken, ook al ben je diabeet. Al ver voor hun vakantie begint, worden diabeten gewaarschuwd voor de gevaren van zon, vliegen, relaxen, ander voedsel, warmte en noem maar op.

pleister

Ik moet het zonder insulinepomp stellen

(meer…)