17 september 2009
Wat vooraf ging: We maken een rondwandeling over de heide en naderen nu het Sint Janskerkhof (foto).
Over de N525 (Hilversumseweg) spinnen heel wat auto’s een giftig web van uitlaatgassen maar afgezien daarvan is dit één van de gezondste plekjes van het hele Gooi. Dat zegt althans de man die ons huis stralingsvrij heeft gemaakt. Thuis zitten we op een lelijke breuk in de grondplaten, maar hier komt geen snipper straling omhoog. De eega en ik staan dus op een zeer bijzondere en magische plaats onze longen te vervuilen. Maar willen We onze heidewandeling vervolgen dan moeten we een slok nemen uit de gifbeker met CO2. Verre stoplichten zijn barmhartig en knippen gaatjes in de verkeerstroom, zodat we veilig kunnen oversteken naar de Langsakker. Grint knarst onder onze voeten als we het Sint Janskerkhof passeren. Ook hier is het razend druk: aan geschiedenis. Lees meer »
Gepost in vroeger, wandelen | Geen reacties »
5 september 2009
Gilles is drie jaar geworden. Dat is met gepaste vreugde gevierd. Opa en oma waren natuurlijk aanwezig om te zien hoe intens blij je kunt zijn op zo’n prille leeftijd. Het ene hoogtepunt volgde het andere op. Weer eenmaal thuis bekeken we de foto’s die ik had gemaakt van de jarige. Dat bleken er 38 te zijn.
Dat zette me aan het denken. Hoeveel foto’s zullen er tot nog toe zijn gemaakt van Gilles? Op zijn verjaardag fotografeerden ook zijn vader en moeder. De vader van Gilles houdt van fotograferen. Ook deze opa en oma knippen er lustig op los zodra Gilles bij ons thuis is. Ik schat daarom voorzichtig dat er paar maand zeker 60 à 70 foto’s van hem worden gemaakt. Dat betekent dus dat er van Gilles in zijn eerste drie jaren reeds een kleine 2500 foto’s zijn gemaakt. Lees meer »
Gepost in vroeger | Geen reacties »
22 augustus 2009
De Westerheide in bloei.
Wat vind ik op de heide? Mijn biologieleraar, dr. W. J. Prud’homme van Reine – kortweg Prutje – schreef destijds boekjes met dergelijke titels. Wat vind ik aan het strand? Wat vind ik in sloot en plas? Wat vind ik in bos en duin? Wat vind ik in de duinen? Maar kennelijk was de heide hem te ver. Hij had betere dingen te doen dan zijn leerlingen vermoeien met plantjes die ver buiten de Zaanstreek lagen. Sinds 1938 werkte hij vastberaden op het Zaanlands Lyceum. ‘De geringe belangstelling in de Zaanstreek voor de natuur is werkelijk diep treurig’, verzuchtte hij eens, ‘maar ik ben wel van plan hierin verandering te brengen’. Zaankanters hadden niet veel op met de natuur. ‘Weer een boom staat ken je niet kaike”, zeiden ze.
De Gooise hei staat momenteel in volle bloei en kleurt paars zo ver je kan kijken. Maar als ik daar loop, ben ik toch meer bezig met de geschiedenis dan met de bloeiwijze en voorkomen van de Calluna vulgaris (struikheide). Prutje zou het begrijpen, ik was niet zijn beste leerling. Lees meer »
Gepost in vroeger, wandelen | 1 reactie »
29 juni 2009
De twee dames in de tuin schrikken zichtbaar als ik daar opduik. Wij willen de herberg waar de schilder Paul Gauguin gelogeerd en gewerkt heeft wel eens van binnen zien, maar er is niemand achter de kassa om ons toegangskaartjes te verkopen. Dat geeft te denken over de kwaliteit van wat ons te wachten staat, maar ik zet door. 120 jaar na de grote meester ben ook ik in Le Pouldu beland en bereid hem met te eren met een bezoek aan zijn tijdelijk onderkomen.
De dames doven snel hun sigaretten en maken duizend excuses in zulk rap Frans dat ik die snel wegwuif.
Je suis Hollandais. Voulez-vous parler plus lentement? probeer ik, maar dat maakt het alleen maar erger.
Hollandais? Parlez-vous Anglais?
Op Hollanders zijn de twee dames kennelijk niet berekend, maar ze kopen snel bedenkttijd.
Gaat u alvast maar naar de kelder, stellen ze voor, dan kunt u alvast de film bekijken.
Dan zijn ze ons even kwijt.
foto: Voor la Buvette de la Plage in Le Pouldu.
Lees meer »
Gepost in schilders | 1 reactie »
21 april 2009
Ik ben er niet. Op 4 mei. En ook niet op 5 mei. Ik ben er nooit die dagen, maar dat is niet om principiële redenen. Ik wandel dan namelijk altijd, samen met mijn broer Martin. Dat doen we al jaren: vier dagen op stap, rugzak om, de paden op, de heuvels over en ’s avonds neerstrijken bij een hotelletje, in de hoop op een goed bed en een goede maaltijd.
Ik ben er dus wel, maar niet bij monumenten of historische plekken om bloemen te leggen, in twee minuten gedachten op te laten en het ongemak van plechtige stilte te ervaren.
Alhoewel.
foto: De Vredespoel.
Lees meer »
Gepost in Englandspiel, wandelen | Geen reacties »
6 januari 2009
In de dagen van het Zaanse groentje was er geen internet. Nu zwerf ik dikwijls rond door die digitale wereld, gedreven door mijn historische belangstelling. Merkwaardig is het om dan ook daar Zaans groentje te ontmoeten. Op www. leestafel.info trof ik een bespreking aan door Marjo, gevolgd door een korte discussie:
De volledige titel is Zaans groentje en andere verhalen. Maar het is geen verhalenbundel, zoals je die zou verwachten.
Er zijn drie delen die gaan over de jeugd van een Zaans jongetje, waarin niet alleen het kind groeit, maar ook de verhalen. Het eerste waarin de jongen een jaar of vier is bevat tien pagina’s, het tweede dat gaat over het zevende levensjaar groeit naar de veertig bladzijden en het derde over de pubertijd en de daarbij onvermijdelijke seksuele ontwikkeling nadert de honderd pagina’s. Lees meer »
Gepost in Zaans groentje | Geen reacties »
28 oktober 2008
Ik weet niet waarom hij me nooit eerder was opgevallen want opvallender vent dan die van top tot teen in zwart geklede knul met zijn zware bril, zijn priemende, spottende ogen, zijn steil achterover gekamde stekelige haar, de loeiende pukkels op zijn gezicht en zijn trage gang, had ik nog nooit opgemerkt. Een peterolieboer of gasopnemer zou je denken. Maar hij was een regelrechte sensatie. Hij bleek niet alleen alles te weten van Vestdijk, Claus, Nescio en al onze andere literaire goden, maar hij schreef zelf ook de krankzinnigste gedichten. Pughie.
Foto: Het Zaanlands Lyceum aan de Westzijde te Zaandam.
Lees meer »
Gepost in Englandspiel, schilders, vroeger | 7 reacties »
13 oktober 2008
Englandspiel komt weer voorbij. Dat gebeurt iedere vier, vijf jaar. Dan laait de belangstelling weer op voor het tragische spionagespel tussen Duitsland en Engeland, dat zich in de Tweede Wereldoorlog voltrok. Omdat inmiddels (bijna) alle getuigen zijn overleden maar mijn boek nog steeds bestaat – zij het alleen antiquarisch – ben ik steeds een van de eersten, die wordt benaderd. Dit keer kreeg ik op bezoek: een correspondente van de Volkskrant, een redactrice van Elsevier en een journalist uit Londen, alle drie ongeduldig trappelend om te publiceren.
Lees meer »
Gepost in Englandspiel, mahjong, vroeger | 23 reacties »
19 september 2008
De groeten uit Spitsbergen! Geregeld rapporteert mijn zeer geleerde neef prof dr. Jelte Rozema over de toestand bij de Noordpool. De opwarming van de aarde komt de familie goed uit, want daardoor worden de Rep-eilanden (Repoyane) steeds beter bereikbaar en kan deze eilandengroep in de toekomst commercieel geëxploiteerd worden. De familie denkt allereerst aan het plaatsen van sigarettenautomaten, zoals sigarenmagazijn Rep ooit in de Uithoek van Zaandam deed.
Lees meer »
Gepost in vroeger | Geen reacties »
20 augustus 2008
Dit jaar vier ik mijn 30-jarig bestaan als diabeet. Het was natuurlijk even schrikken toen de diagnose diabetes mellitus werd gesteld. Iedereen verzekerde me dat je met suikerziekte wel honderd kunt worden. Maar dat is nooit mijn voornemen geweest. Wel heb ik sindsdien geprobeerd nooit zielig te zijn en nooit op te geven vanwege mijn diabetes. Ik laat mij braaf controleren en bezoek trouw mijn internist en mijn diabetesverpleegkundige. Niet altijd hebben we het over medische zaken, getuige de geestige column die mijn laatste bezoek opleverde.
Lees meer »
Gepost in diabetes, Zaans groentje | 2 reacties »
