Toch landelijke aandacht!
Ik werd erop geatendeerd dat één landelijk dagblad wèl aandacht had besteed aan ‘Zaans groentje’. Een kleine zoektocht wijst uit dat het gaat om dagblad Trouw van zaterdag 15 december. De verwachtingen zijn hoog gespannen. Bij Trouw kennen ze mij. Ik heb er het schrijven geleerd, ik heb er jaren gewerkt en heb er nadien veel boeken gerecenseerd.
Trouw blijkt vier zinnen van in totaal 48 woorden aan Zaans groentje besteed te hebben.
Nostalgische herinneringen aan een jeugd in de Zaanstreek, in en kort na de oorlog. IJsbloemen op de ramen, vader helpen met de verkoop van ‘rokerswaren’. En de eerste erotische ervaring, als hij en meisje van haar rode badpak ontdoet. De auteur (Zaandam 1940) werkte lang voor de NCRV.
Een tamelijk onbenullige beschrijving in een krant, die er na mijn vertrek een Verdieping bij kreeg en het imago heeft behoorlijk serieus te zijn. Heeft de journalist wel of niet het boek gelezen? Waarschijnlijk niet. Dat is ook niet nodig, want de beschrijving maakt deel uit van aankondigingen over nieuwe boeken. De journalist kan dus naar hartelust citeren uit de omslagtekst van het boek en het persbericht van de uitgever. Maar daar komen de ‘ijsbloemen op de ramen’ niet in voor. En ook niet dat ‘hij en meisje van haar rode badpak ontdoet’. Dat staat trouwens ook niet in het boek. Waar de journalist waarschijnlijk op doelt is de strandscène, waarin Jelle Rot de deur van het badhokje moet bewaken als Yvonne, een oudere vrouw, zich achter zijn rug zich van haar rode badpak ontdoet.
Maar als de journalist het wel gelezen heeft, waarom begaat hij dan van die onbenullige slordigheden? En waarom laat hij de informatie weg dat ik lange tijd bij Trouw gewerkt heb? Dat lijkt me toch wetenswaardig voor de Trouwlezers? En waarom moet er van mij als enige schrijver vermeld worden wanneer en waar ik geboren ben?
Wellicht waren 46 woorden iets te kort voor een aankondiging en heeft de journalist er ‘Zaandam 1940’ aan toegevoegd om toch nog aan zijn 48 woorden te komen.